ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΕΠ-ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ 17 ΑΠΡΙΛΗ

Τρία χρόνια έχουν περάσει από το πρώτο μνημόνιο και ακόμη τα μέτρα και τα παραμύθια της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχουν τελειώσει. Από το “όλοι μαζί τα φάγαμε” και τη “σωτηρία της χώρας” έχουμε φτάσει στην περιβόητη “ανάπτυξη”, τους παραγωγικούς και όχι τεμπέληδες εργαζομένους και τα “ανταγωνιστικά Πανεπιστήμια”. Η τεράστια πλειοψηφία όμως έχει καταλάβει τι πραγματικά εννοούν και τι σχεδιάζουν: Η “σωτηρία της χώρας” δηλαδή η δυσθεώρητη κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου πάει πακέτο με τις σύγχρονες χούντες, τους μισθούς των 400 ευρώ, με 2 εκατομμύρια ανέργους και με πανεπιστήμια, σχολεία και νοσοκομεία διαλυμένα.

Αυτό το βιώνουμε καθημερινά στη σχολή μας, στο σπίτι μας, στη γειτονιά μας. Το βλέπουμε στα αλλεπάλληλα μέτρα που περνάνε σε μια νύχτα. Το βλέπουμε και αυτή την περίοδο στο σχέδιο Αθηνά που έχει ανακοινώσει εδώ και πάνω από ένα μήνα η κυβέρνηση για το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις σχολών και τμημάτων. Πρόκειται για μια ρύθμιση που πετάει χιλιάδες φοιτητές έξω από τις σχολές τους, μειώνει τους εισακτέους και ετοιμάζει πελατεία για τα μαγαζιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα κάνει βήματα προς τα εξατομικευμένα προγράμματα σπουδών, τη διάλυση συλλογικών δικαιωμάτων και την πλήρη υποχρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η σίτιση και η στέγαση δίνονται βορά σε ιδιώτες που θα βγάλουν κέρδη στις πλάτες των φοιτητών. Το ίδιο ετοιμάζουν και με τα συγγράμματα.

Από την ημέρα ανακοίνωσης του σχεδίου Αθηνά σε όλη την Ελλάδα όπου υπάρχει ΤΕΙ και ΑΕΙ ξεκίνησαν δεκάδες κινητοποιήσεις από τους φοιτητικούς συλλόγους απέναντι στην κυβέρνηση και το υπουργείο. Αυτό το πρωτόγνωρο και αυθόρμητο κίνημα δεν άργησε να πραγματοποιήσει τις πιο μαζικές φοιτητικές πανελλαδικές πορείες και συντονιστικά γενικών συνελεύσεων των τελευταίων χρόνων στο κέντρο της Αθήνας. Η κυβέρνηση μπροστά σε αυτές τις μαζικές αντιδράσεις συνεχώς αναδιπλώνεται χωρίς ακόμα να το έχει περάσει, ενώ έχει κάνει πίσω σε αρκετές περιπτώσεις, αφαιρώντας κάποιες σχολές από το σχέδιο Αθηνά. Βέβαια η ουσία της ρύθμισης δεν έχει αλλάξει. Η μάχη του φοιτητικού κινήματος με την κυβέρνηση είναι ανοιχτή. Έχουν δείξει ότι μας φοβούνται. Δίνουμε μία μάχη με διάρκεια που μπορεί να κερδίσει. Να ανατρέψει από το σχέδιο Αθηνά μέχρι την ίδια την κυβέρνηση και το σύνολο των μέτρων και της πολιτικής της. Μαζί με τους μαθητές, τους ανέργους και όλο τον υπόλοιπο λαό δίνουμε τη μάχη της γενιάς μας!

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΟΛΥΟΥΝ...

Βασικό συστατικό της συνταγής τους είναι η γενιά μας να αποτελέσει μια νέα δουλική στρατιά που θα γονατίσει είτε μπροστά στο καθεστώς της ανεργίας είτε της ελαστικής και μαύρης εργασίας. Δεν θέλουν η νεολαία να σπουδάσει με αντίκρισμα, να έχει μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά, να μάθει να παλεύει συλλογικά για το μέλλον της. Μας ετοιμάζουν να υποδεχθούμε το νέο πανεπιστήμιο που πλέον λειτουργώντας σαν την πιο αυστηρή επιχείρηση θα συμβάλει στην ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου χορηγώντας στους αποφοίτους διαβατήρια για την ανεργία. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να μας «συνηθίσουν» στις νέες εργασιακές σχέσεις των 400 ευρώ, του “σχεδίου δράσης για τη νεολαία”, της ατομικής διαπραγμάτευσης. Θέλουν να φορτώσουν τα βάρη της δικιάς τους κρίσης στις δικές μας πλάτες, να γίνουμε τα πιο παραγωγικά και πειθήνια γρανάζια ενός συστήματος που για να σωθούν τα κέρδη τους, οδηγεί ολόκληρη την ανθρωπότητα στην κοινωνική καταστροφή!!!

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 17 ΑΠΡΙΛΗ: ΤΙ ΚΡΙΝΕΤΑΙ;

Σε αυτό το φόντο οι εκλογές των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων σε όλη την Ελλάδα αποκτούν πολύ μεγαλύτερο νόημα από την ανάδειξη απλών ποσοστών. Την ίδια ώρα που σχολές κλείνουν, η εργασιακή μας προοπτική καταστρέφεται, η μέριμνα διαλύεται και χιλιάδες φοιτητές κατεβαίνουν στο δρόμο πρέπει και στη μάχη των εκλογών να δώσουμε μήνυμα ανατροπής και ανυπακοής. Η κυβέρνηση ψάχνει κάθε ευκαιρία για να αναδείξει ότι οι αντιδράσεις και οι διαφωνίες με την πολιτική της είναι μειοψηφικές. Έτσι και για εμάς τους φοιτητές θα προσπαθήσουν να περιγράψουν μια κατάσταση συναίνεσης και υποταγής στην πολιτική τους, μέσα από την ενίσχυση των καθεστωτικών παρατάξεων της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ.

Εμείς επιδιώκουμε οι καθεστωτικές παρατάξεις να πάνε για φούντο και να στείλουμε μήνυμα ανατροπής μέσα από την ενίσχυση της ΕΑΑΚ, ως το πιο αγωνιστικό κομμάτι του φοιτητικού κινήματος που πάντα προσπαθεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μαχητικών αγώνων που μπορούν να κερδίζουν και να εκφράσει μια άλλη αντικαπιταλιστική αριστερά που έχουν ανάγκη οι αγώνες απέναντι στην κυβέρνηση και στην Τρόικα και σε κάθε τους σύμμαχο και κόντρα στις λογικές ηττοπάθειας και διαχείρισης της μιζέριας μας που προβάλει η επίσημη αριστερά.

Με τους μαζικούς και συντονισμένους αγώνες του φοιτητικού κινήματος μπορούμε να επιβάλουμε όσα έχουμε ανάγκη. Με διαφορετικούς φοιτητικούς συλλόγους, που θα είναι πραγματικά στα χέρια των φοιτητών. Δημοκρατικούς, με μαζικές και συχνές γενικές συνελεύσεις των φοιτητών και όχι «ανταλαγή ατάκας» των παρατάξεων. Μέσα από τους συλλόγους θα μπορούμε να δίνουμε αγώνες και να βελτιώνουμε την καθημερινότητά μας, θα στηρίζουμε και θα είμαστε αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο. Φοιτητικοί σύλλογοι που θα συντονίζουν την δράση μέσα από μόνιμα συντονιστικά γενικών συνελεύσεων και θα δημιουργούν ένα μαχητικό φοιτητικό κίνημα που θα βρίσκεται στο πλάι της υπόλοιπης νεολαίας και των εργαζομένων, ικανό να ρίχνει νόμους και να πετυχαίνει νίκες στο σήμερα. Τίποτα δεν θα μας δώσουν, όλα εμείς θα τα πάρουμε!

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ περιμένοντας τα συγχαρητήρια του Σαμαρά για την ενδεχόμενη νίκη της στις φοιτητικές εκλογές.

Δεξί χέρι της κυβέρνησης και βασικός εγγυητής της «ομαλότητας» μέσα στα πανεπιστήμια. Μιας ομαλότητας όμως που συνεπάγεται διάλυση του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου και μετατροπή της γνώσης από δικαίωμα σε εμπόρευμα για λίγους και εκλεκτούς. Η ΔΑΠ βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από την κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε το περιβόητο «παιδεία 2020» αλλά και το νέο επίτευγμα της, τις «5 θέσεις για τα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ» που ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούν περαιτέρω σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση και τις ανάγκες της αγοράς, αύξηση των μελών-επιχειρηματιών μέσα στα συμβούλια διοίκησης, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, εστίες επί πληρωμή και δημιουργία ομάδων φύλαξης υπό της εποπτεία της ΕΛΑΣ μέσα στα πανεπιστήμια. Όσο για τη στάση της μέσα στο κίνημα, δίνει και αυτή από την μεριά της τον αγώνα της για να καταστείλει ότι κινείται και να μη «στενοχωρήσει» κυβέρνηση και ΕΕ. Διαλύει τους συλλόγους, απαξιώνει τις Γενικές Συνελεύσεις, καταγγέλλει τις καταλήψεις και τον οργανωμένο αγώνα, συσπειρώνοντας αποδεδειγμένα όλα τα ακροδεξιά-φασιστικά στοιχεία μέσα στις σχολές. Άρα μάλλον δικαιωματικά και φέτος θα πάρει τα συγχαρητήρια της από τον Σαμαρά στις 18 Απρίλη για το ρόλο που παίζει μέσα στο πανεπιστήμιο. Και όσοι δεν το πιστεύετε περιμένετε θα το δείτε στις εφημερίδες. Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι ψήφος στην ΔΑΠ είναι ψήφος στην Τρόικα, ψήφος στη ανεργία και την εξαθλίωση.

ΠΑΣΠ, η τελευταία εφεδρεία του ΠΑΣΟΚ

Τα κροκοδείλια δάκρυα της ΠΑΣΠ και οι ισχυρισμοί της πως «άλλο ΠΑΣΠ και άλλο ΠΑΣΟΚ» δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανένα φοιτητή αφού η στάση της μέσα στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων (στάση είτε υπεράσπισης των μέτρων «ως αναγκαίο κακό» είτε απόλυτης σιωπής). Η ΠΑΣΠ είναι η παράταξη που στήριζε τη λαομίσητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και έστρωσε το έδαφος στην κυβέρνηση με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο για την ψήφιση και την εφαρμογή του νόμου-Διαμαντοπούλου και κάθε άλλης αντιδραστικής μεταρρύθμισης μέσα στα πανεπιστήμια. Τώρα με το σχέδιο Αθηνά δεν πήρε θέση, έκανε τουμπεκί και σαμπόταρε τις συνελεύσεις και μαζί με αυτές τον αγώνα των φοιτητών. Η καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία πρέπει να εκφραστεί και στους χώρους των πανεπιστημίων. Είναι ώρα η ΠΑΣΠ να δεχτεί το τελειωτικό της χτύπημα και να απομονωθεί από όλους τους συλλόγους πανελλαδικά.

Όλο το προηγούμενο διάστημα ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, οι δυο πρώτες δυνάμεις στον φοιτητικό σύλλογο μαθηματικού, ήταν απούσες από όλες τις διαδικασίες του συλλόγου, τόσο απ' τις γενικές συνελεύσεις όσο κι απ' τις περισσότερες συνεδριάσεις του Δ.Σ. (παρόλο που κατέχουν 6 στις 11 έδρες). Έκαναν αισθητή την παρουσία τους μόνο λίγες μέρες πριν τις εκλογές για να μαζέψουν καμιά ψήφο, και δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι το ίδιο εξαφανισμένοι θα είναι και την επόμενη μέρα των φοιτητικών εκλογών, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τις κυβερνήσεις και τα τσιράκια τους μέσα στις σχολές. Τώρα που παίρνουν την κατρακύλα, ας τους σπρώξουμε όλοι μαζί!

ΚΝΕ-ΜΑΣ-Επιτροπή Αγώνα (ή αλλιώς “Πανσπουδαστική ΚΣ” στις εκλογές)

Πέρα από τις αγωνιστικές της κορώνες δεν μπορεί να πιστέψει ότι στο σήμερα μπορούν να υπάρξουν υλικές νίκες και δε θέλει να συμβάλλει στη δημιουργία ενός πραγματικά μαχητικού φοιτητικού κινήματος. Αυτό δείχνει και η έλλειψη σχεδίου ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά που ουσιαστικά καλούσε τους συλλόγους σε αγώνες-διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στο Υπουργείο Παιδείας, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες φοιτητές από όλη την Ελλάδα διαδήλωναν στο Σύνταγμα, και δεν έβαζε καμία προοπτική νίκης και κλιμάκωσης. Αυτό δείχνει και η συνεχής άρνηση της για κοινή δράση στο κίνημα με άλλες αριστερές δυνάμεις μέσα στα πανεπιστήμια. Αντιμετώπισε το κίνημα σαν μέσο αναπαραγωγής των κομματικών τους δυνάμεων. Έτσι μιλάει για ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων μέσω “Αγωνιστικών ΔΣ”, ενώ σε όσους συλλόγους αποτελούν πλειοψηφική δύναμη, οι γενικές συνελεύσεις απαξιώνονται ή και καταγγέλλονται (πχ Σχολή Γραφικών Τεχνών ΤΕΙ Αθήνας). Καταλήγουν σε απλούς συλλόγους- σφραγίδες με γραφειοκρατική λειτουργία καπέλο του ΜΑΣ (πχ ΑΣΠΑΙΤΕ). Προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει, όλο το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε μια τεράστια επίθεση προς τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ με λασπολογίες και τελείως αβάσιμες κατηγορίες, με παντελή έλλειψη πολιτικής κριτικής. Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι οι δυνάμεις του ΜΑΣ και της ΠΚΣ δεν μπορούν να συγκροτήσουν ένα αντίπαλο δέος απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές.

ΑΡΕΝ, η αριστερά της υπομονής

Μένει στις λογικές ενσωμάτωσης και διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, καλεί τη νεολαία να κάνει υπομονή, όπως είπε και ο Γλέζος, “κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός” (με άλλα λόγια θα μας σώσει η αριστερή κυβέρνηση όταν έρθει). Καταγγέλλει τα μνημόνια και τις «κακές» κυβερνήσεις που μας έφτασαν ως εδώ- αρνείται όμως να καταλάβει ότι είναι η ίδια η φύση του συστήματος που δημιουργεί μνημόνια, την ΕΕ, τα χρέη, την φτώχεια. Η πρόταση για τη συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης η οποία θα επαναδιαπραγματευθεί εντός ΕΕ το μνημόνιο έδειξε τα όριά της στην περίπτωση της Κύπρου η παραμονή και διαπραγμάτευση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, την ίδια ώρα που το ρώσικο κεφάλαιο τσακώνεται με το Γερμανικό για το ποιο θα έχει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, μόνο το λαό μπορεί να βγάλει χαμένο.

ΑΡΕΝ και ΜΑΣ μες στα πανεπιστήμια έχουν ευθύνη για τον εκφυλισμό και την διάλυση του φοιτητικού κινήματος. Βάζουν λογικές μικροηγεμονισμού εντός της αριστεράς ή λογικές “ποιος την έχει μεγαλύτερη” στο κίνημα πάνω απ' το ίδιο το κίνημα. Είτε από την άλλη καλλιεργούν αυταπάτες στους φοιτητές για το ρόλο που παίζει η Ε.Ε. και στήνουν αναχώματα στο κίνημα μεταθέτοντας τη λύση του προβλήματος στην αριστερή κυβέρνηση ή στη λαϊκή εξουσία. Τους καλούμε να εγκαταλείψουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια και να συμβάλουν στην ανάπτυξη ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής στο οποίο θα συσπειρωθούν όλοι οι φοιτητές και ευρύτερα η νεολαία που πλήττεται από την βαρβαρότητα ΕΕ-ΔΝΤ-Κυβερνήσεων.

Η αποχή είναι θέση υπέρ του ισχυρού (δηλαδή της κυβέρνησης και της Τρόικας ή αλλίως της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ)

Η αποχή από τις φοιτητικές εκλογές είτε συνειδητή είτε όχι, το ίδιο αποτέλεσμα έχει. Δείχνει την αποστροφή των φοιτητών από τα κοινά και την αδυναμία τους να πάρουν θέση για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ενισχύει την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαλύσει τους συλλόγους, τα όργανα τους και εν τέλει το ίδιο το φοιτητικό κίνημα σε όλα τα επίπεδα. Η αποχή δίνει το ελεύθερο στα παπαγαλάκια του ΣΚΑΙ και του MEGA να μιλάνε εξ ονόματος των φοιτητών (όπως έγινε και τον Σεπτέμβρη 2011 με το δήθεν κίνημα ενάντια στις καταλήψεις). Ιδιαίτερα στις φετινές εκλογές, οι οποίες διεξάγονται σε χρόνο όπου η μπότα της κυβέρνησης και της Τρόικας ξεζουμίζει όλο και περισσότερο το λαό και εμάς του νέους, έχει μεγάλη αξία η συμμετοχή να αυξηθεί. Στο σύλλογό μας συγκεκριμένα η αποχή δεν βοηθάει κανέναν άλλο από την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ οι οποίες θα συνεχίσουν ανενόχλητες να συνδράμουν το έργο της Κυβέρνησης και των επιχειρήσεων. Και θα δούμε πάλι τον Σαμαρά στις 18 Απρίλη να δίνει τα εύσημα στην ΔΑΠ και να δηλώνει ότι για άλλη μια φορά οι νέοι και οι φοιτητές στηρίζουν τις «μεταρρυθμίσεις» και τις επιλογές της Κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ αλλά και στην κοινωνία. Είναι σημαντικό, λοιπόν, οι φοιτητές (ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας) να στείλουν ηχηρό μήνυμα ανυπακοής και καταδίκης στις κυρίαρχες πολιτικές. Στις πολιτικές των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των μνημονίων – στις πολιτικές που εξαθλιώνουν τις ζωές μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας.

Ενισχύουμε την δύναμη των ανυποχώρητων αγώνων, ενισχύουμε την ΕΑΑΚ.

Ψήφος και στήριξη της ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων του κινήματος. Η ΕΑΑΚ είναι αυτή η δύναμη μέσα στα πανεπιστήμια που όχι απλά υπάρχει στα κινήματα αλλά συμβάλλει με κάθε τρόπο στη δημιουργία, την αναβάθμιση και τη νίκη τους. Δεν πρεσβεύουμε την αριστερά που κάθεται στην γωνιά της και απαγγέλλει ξύλινους λόγους περιχαρακωμένη μέσα σε κομματικά γραφεία, αλλά την αριστερά που θέλει να βάλει στην κεφαλή των αγώνων την ανατρεπτική νεολαία ως εκείνον τον παράγοντα που μπορεί να αλλάξει την θλιβερή κοινωνική κατάσταση. Ενισχυμένη ΕΑΑΚ σημαίνει καταδίκη των πολιτικών των μνημονίων, της λιτότητας και της εξαθλίωσης καθώς και των εκφραστών τους (κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ). Στέλνει μήνυμα σε όλη την κοινωνία. Δείχνει εναντίωση στο σχέδιο Αθηνά και την συνολικότερη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εναντίωση σε ένα ολόκληρο σύστημα που μας κλέβει τη ζωή.

Ψήφος στην ΕΑΑΚ δεν είναι ψήφος ανάθεσης - σημαίνει συλλογική στράτευση στις μάχες που μας περιμένουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Σημαίνει δυνάμωμα του φοιτητικού συλλόγου και τη μετατροπή του σε πραγματικό όπλο των φοιτητών μέσα από το οποίο ο κάθε φοιτητής θα μπορεί να διεκδικήσει, να παλέψει και να νικήσει. Δηλώνει στήριξη και ενίσχυση των γενικών συνελεύσεων οι οποίες αποτελούν τα κάστρα από τα οποία θα αναχαιτίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε και θα οργανώσουμε τον αγώνα μας. Έναν αγώνα ενάντια στην ανεργία και την εξαθλίωση, στο ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ενάντια στο πανεπιστήμιο-επιχείρηση που θα λειτουργεί σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου και θα είναι ανοιχτό μόνο για λίγους και εκλεκτούς. Ειδικά το επόμενο διάστημα όπου τα προβλήματα επιβίωσης των φοιτητών και των εργαζομένων μέσα στα ιδρύματα θα ενταθούν, με την προσπάθεια για απολύσεις και τη διάλυση της φοιτητικής μέριμνας, ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει στήριξη στις καθημερινές συλλογικές μας μάχες, στήριξη ενός σχεδίου για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του φοιτητικού συλλόγου αλλά και του φοιτητικού κινήματος, για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη την καθημερινότητά μας.

Αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς, για πανεπιστήμιο σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και τις ανάγκες του λαού, για αξιοπρεπή δουλεία με δικαιώματα, για πολιτικές ελευθερίες και για την υπεράσπιση του ασύλου. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε και τίποτα δεν θα τους χαρίσουμε. Σε μια συγκυρία που η κρίση βαθαίνει και το κεφάλαιο επιτίθεται με τον πιο σκληρό τρόπο στον λαό και σε εμάς τη νεολαία για να την υπερβεί να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι δεν θα γίνομε εμείς τα θύματα της. Ο μόνος δρόμος που μπορούμε να διαβούμε, πλέον, είναι ο δρόμος της ανατροπής τους!

17 Απρίλη Στηρίζουμε -Ψηφίζουμε

Α.Ε.Π.-Ε.Α.Α.Κ.