«Την άποψη σας να τη βράσουμε. Η ανεργία, πληγή και παιδεμός του τόπου, θα λείψει όταν βγείτε εσείς στην ανεργία.» Μπέρτολτ Μπρεχτ
Η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα φτάνοντας στο 17,5% στα επίσημα στοιχεία, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά πολύ τους 1.000.000. Από το Σεπτέμβρη του 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012 οι νέοι άνεργοι αυξήθηκαν δραματικά, ενώ κάθε μήνα περίπου 20.000 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους.. Το μέλλον προμηνύεται μαύρο με τις επιχειρήσεις να απολύουν συνεχώς, ενώ ο προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης που από κοινού αποφάσισαν κυβέρνηση και τρόικα, θα εκτινάξει τον αριθμό των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Η σύγχρονη πραγματικότητα-σφαγείο που επιβάλλουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι ανεργία, εφεδρεία και στην καλύτερη των περιπτώσεων δουλειά μαύρη, ανασφάλιστη, με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια. Ήδη η κυβέρνηση με την Τρόικα έχουν συμφωνήσει να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα την επόμενη τριετία ενώ θέλουν να αφήσουν τα πανεπιστήμια με το 1/3 των εργαζόμενων από σήμερα. Αυτό σημαίνει χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα από δω και πέρα θα χάνουν τη δουλειά τους. Ήδη ετοιμάζονται να απολύσουν 135 εργαζόμενους μόνο στο ΕΚΠΑ.
Γιατί μας ενδιαφέρουν όλα αυτά;
Εύκολα μπορούμε να στρέψουμε το κεφάλι αλλού. Τι μας νοιάζουν οι απολυμένοι όταν εμείς δυσκολευόμαστε να βρούμε δουλειά; Τι μας νοιάζει αν απολύονται μερικοί «τεμπέληδες» δημόσιοι υπάλληλοι; Τι μας νοιάζει ο αγώνας μιας «συντεχνίας»; Πριν βιαστούμε να τα πούμε αυτά, ας σκεφθούμε μερικά πράγματα. Ας θυμηθούμε τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ το 2010 ότι «θα πληγούν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι». Ας θυμηθούμε τις εκκλήσεις των Πρετεντέρηδων που αμείβονται με εκατό και διακόσιες χιλιάδες ευρώ το μήνα και μας καλούσαν να κάνουμε θυσίες για ένα-δύο χρόνια μέχρι να αρχίσει η ανάπτυξη. Φάνηκε ότι η πολιτική που υπερασπίζονταν πλήττει κάθε εργαζόμενο και κάθε νέο που ψάχνει για δουλειά. Φάνηκε ότι η μόνη «συντεχνία» είναι η κυβέρνηση, η τρόικα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ντόπιοι και ξένοι, οι οποίοι κερδίζουν από την πολιτική που ισοπεδώνει τους μισθούς και ιδιωτικοποιεί τα πάντα. Μα πάνω από όλα, πριν κατηγορήσουμε τους «βολεμένους» δημόσιους υπάλληλους, να σκεφθούμε τι και ποιόν εξυπηρετούν οι απολύσεις τους. Για εμάς, το σχέδιο των απολύσεων δεν είναι άσχετο με το τι επιδιώκει ο νόμος Διαμαντοπούλου και γενικά η μνημονιακή πολιτική για τα πανεπιστήμια. Οι ίδιοι είναι που μας κόβουν τα βιβλία και ξεπουλάνε τις σχολές και μετά τα βάζουν με τους διοικητικούς και τον κάθε εργαζόμενο μέσα στα πανεπιστήμια ότι δήθεν αυτός φταίει για τα προβλήματα των ιδρυμάτων. Το υπουργείο, η κυβέρνηση, η τρόικα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διατάζουν με απολύσεις και την ίδια στιγμή μας μιλάνε για το «σύγχρονο πανεπιστήμιο».
Φαίνεται πλέον τι είναι το «σύγχρονο πανεπιστήμιο»
Είναι το πανεπιστήμιο που θα έχει εργαζόμενους και καθηγητές που θα στενάζουν κάτω από το βάρος της φτώχειας και της απόλυσης, πλήρως εκτεθειμένους στις ορέξεις των νέων διοικήσεων και της κυβέρνησης. Για τους φοιτητές «οραματίζονται» τα κομμένα συγγράμματα, τα νοίκια στις εστίες και τα δίδακτρα ήδη αποκλείουν πολλούς από εμάς από τις σπουδές μας. Ενώ οι απολύσεις και οι μισθοί των 400 ευρώ ανθρώπων που ζουν και εργάζονται δίπλα μας δείχνουν το μέλλον που έχουν ετοιμάσει για εμάς. Και όλα αυτά σε μία συγκυρία όπου τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καταρτίζουν προϋπολογισμούς που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες των σχολών, όταν ο προϋπολογισμός για την παιδεία είναι πιο συρρικνωμένος από ποτέ και η κυβέρνηση αυξάνει τα κονδύλια για τις τράπεζες και μειώνει τη φορολογία για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα πανεπιστήμιο «φιλόξενο» μονάχα για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλοκαθηγητές. Είναι το Πανεπιστήμιο Α.Ε. της εργασιακής ζούγκλας, του ξεζουμίσματος των φοιτητών για να πληρώσουν τα αναγκαία και της υποταγής της έρευνας στο κάθε επενδυτή. Και ενώ αυτό είναι το σχέδιο τους, τολμάνε να μιλάνε για «εκσυγχρονισμένες υπηρεσίες». Τη στιγμή που η απόλυση 130 και βάλε εργαζόμενων του ΕΚΠΑ θα παραλύσει κάθε προσφερόμενη υπηρεσία (γραμματείες, βιβλιοθήκες, εργαστήρια, τα πάντα) μας μιλούν για «αναγκαίο ξεκαθάρισμα». Αναγκαίο, φυσικά, μόνο για τους εργολάβους που θα έρθουν να θησαυρίσουν στις πλάτες των φοιτητών. Οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ, έχουν ήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις από τις 12/11(στάσεις εργασίας, απεργίες, προσπάθεια δημιουργίας κέντρου αγώνα και συντονισμού των κινητοποιήσεων) που δείχνουν ξεκάθαρα την εναντίωσή τους στην υλοποίηση του Ν. 4093, ο οποίος θα τους οδηγήσει στην εξαθλίωση. Και συνεχίζουν δυναμικά, με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες, καλώντας ταυτόχρονα σε κοινές δράσεις και συντονισμό όλους τους φοιτητές του ΕΚΠΑ, αλλά και τους υπόλοιπους εργαζόμενους, από όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, τους φορείς και τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα.
Σε αυτό το κάλεσμα θα ανταποκριθούμε. Όχι από υποχρέωση, ούτε από συνήθεια. Θα ανταποκριθούμε γιατί η μάχη ενάντια στην ανεργία έχει νόημα μόνο όταν επιβάλλει τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Θα ανταποκριθούμε γιατί δεν θα τους κάνουμε το χατήρι να «φάμε» το διπλανό μας. Γιατί το μέλλον τους δεν μας χωράει! Με κοινό αγώνα με όποιον πλήττεται, με πάλη ενάντια σε κυβέρνηση-τρόικα, θα βγάλουμε αυτούς στην ανεργία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου