Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΙΣ 13/11/2012

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ! 

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

Δεκάδες χιλιάδες λαού στο Σύνταγμα και στις πλατείες όλης της χώρας έδωσαν δυναμικό παρών στην 48-ωρη απεργία και κυρίως στα συλλαλητήρια ενάντια στην ψήφιση του νέου σκληρού αντεργατικού και βάρβαρου πακέτου μέτρων. Ηρωική ήταν η στάση του λαού, που για πολλές ώρες, ακόμα και κάτω από την ισχυρή βροχή, παρέμενε και έδινε μάχη στο Σύνταγμα. Όργιο καταστολής και πάλι από την αστυνομία, η οποία με κυβερνητική εντολή ήθελε να "καθαρίσει" την πλατεία και τους γύρω δρόμους. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού καταψήφισε το "μνημόνιο 3", το οποίο ψηφίστηκε στη Βουλή από μια αδύναμη, λαβωμένη κυβέρνηση, η οποία έχει σοβαρούς τριγμούς κάτω από τη λαϊκή πίεση. Γιατί υπάρχει σοβαρό, βαθύ και ενεργό ρήγμα από τους δίχρονους αγώνες του λαού και η κυβέρνηση μόνο ως κυβέρνηση-ζόμπι μπορεί να χαρακτηριστεί. 

Το μνημόνιο 3 ήρθε για να σχεδιάσει και να ολοκληρώσει σε βάθος χρόνου τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. Το νέο μνημόνιο της καταστροφής, που εξαθλιώνει την κοινωνική πλειοψηφία, περιλαμβάνει παρεμβάσεις σε όλα τα πεδία του δημόσιου βίου καθώς αποτελεί συνολική, στρατηγικής σημασίας απάντηση από τη σκοπιά του κεφαλαίου –ελληνικού και ξένου – στην προσπάθεια του να ξεπεράσει την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Για μια ακόμη φορά τα βάρη της θα τα σηκώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία! Τα σχέδια τους είναι ξεκάθαρα! Θέλουν να δουλεύουμε μέχρι τα 67 με μισθό που θα καθορίζουν οι εκάστοτε ανάγκες των εργοδοτών (400 ευρώ και κάτω)! Να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανεργία ή την μετανάστευση. Να μας βαραίνουν συνεχώς νέοι δυσβάσταχτοι φόροι. Να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν. Το ίδιο και στην υγεία. Και η βαρβαρότητα δε σταματά εκεί καθώς ιδιωτικοποιούν τα πάντα, ξεπουλούν ότι απέμεινε από δημόσια αγαθά! Ρεύμα, νερό κλπ θα κοστίζουν χρυσό και θα κόβονται άμεσα στους «μη συνεπείς» πληρωτές. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γίνεται στο μνημόνιο: «σύμφωνα με τους εθνικούς στόχους της πολιτικής, ο πληθυσμός θα έχει πρόσβαση σε βασικά δημόσια αγαθά και στις υποδομές που προτάσσει το εθνικό συμφέρον, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σε συμμόρφωση με τη συνθήκη της ΕΕ και το κατάλληλο παράγωγο δίκαιο» 


Παρά τα όσα έχουν νομοθετηθεί όμως τα τελευταία 3 χρόνια, η εφαρμογή της πολιτικής για τη διάσωση του κεφαλαίου, που προσπαθούν να επιβάλλουν οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού, βρίσκει σημαντικά αναχώματα. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, το φωτεινό παράδειγμα της χαλυβουργίας, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και όλες οι εστίες αντίστασης που αναπτύχθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια δείχνουν πως αυτή η πολιτική και οι εκφραστές της θα τα βγάλουν δύσκολα πέρα με έναν οργισμένο λαό που δεν αντέχει άλλο να βλέπει κι άλλα μέτρα να εξαθλιώνουν τη ζωή του, την ίδια ώρα που οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες συνεχίζουν να πλουτίζουν. Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τους αγώνες μας για την ανατροπή τους τις μέρες που έρχονται. Την Τετάρτη 14/3 εν όψει της Πανευρωπαϊκής απεργίας παλεύουμε σε αυτήν την πρώτη απόπειρα συντονισμού των ευρωπαϊκών λαών (και δει αυτών που χτυπιούνται περισσότερο από την κρίση) η πορεία να πάρει χαρακτηριστικά ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών της που τσακίζουν τους εργαζομένους και τη νεολαία, που σπέρνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. 

Η μάχη δεν είναι μιας ημέρας, αλλά παρατεταμένη, αποφασιστική και κλιμακούμενη. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να εφαρμοστούν πουθενά. Πρέπει να ανατραπούν μαζί με την κυβέρνηση, την τρόικα και την πολιτική τους. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι στις επιταγές της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας και δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές και τα χρέη των ξοφλημένων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Πλέον, ο φόβος που αρχικά υπερίσχυε στο λαό έχει αλλάξει στρατόπεδο. Οι μόνοι που έχουν λόγο να φοβούνται πια, είναι αυτοί που καθημερινά σχεδιάζουν την εξαθλίωσή μας. 

Πλάι στην οικονομική βία το σύστημα αναπτύσσει την κατασταλτική βία των κρατικών (ΜΑΤ,ΔΕΛΤΑ) και παρακρατικών μηχανισμών (Χρυσή Αυγή). Απέναντι στην ολοένα και αυξανόμενη κοινωνική αντίδραση απέναντι στον κοινωνικό μεσαίωνα, το κεφάλαιο προωθεί την ουσιαστική περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το κράτος, μετά την εγκαθίδρυση της «δημοκρατίας» της τρόικας και της επιτήρησης, θωρακίζεται εκ νέου αναβαθμίζοντας την κρατική – κυβερνητική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία. Έτσι βλέπουμε μια γενικευμένη προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός ασφυκτικού απολυταρχικού πλέγματος. Ενός πλέγματος που θα ξεφεύγει από τα στενά όρια της «τυπικής» καταστολής του χημικού πολέμου και της αστυνομικής βίας και θα φτάνει μέχρι την κατάργηση τυπικών «δημοκρατικών δικαιωμάτων» της αστικής δημοκρατίας, με ξεκάθαρο στόχο το συντριπτικό χτύπημα του κινήματος. Έτσι, κρίνουμε πολύ σημαντική τη μάχη που έχουμε να δώσουμε στο πεδίο της δημοκρατίας και των ελευθεριών, καθώς και την άμεση ένταση της αντιφασιστική πάλης! Σε περιόδους οικονομικών κρίσεων όπου ο κίνδυνος των κοινωνικών εξεγέρσεων είναι εμφανής, το σύστημα για να τρομοκρατήσει και να καταστείλει οποιαδήποτε εστία αντίστασης χρησιμοποιεί το φασισμό. Η χρυσή αυγή αποτελεί το ακραίο όπλο του ακραίου καπιταλιστικού συστήματος όπου οι φασιστικές συμμορίες χέρι-χέρι με τις κυβερνήσεις επιτίθενται στην εργατική τάξη με διώξεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων, χτύπημα διαδηλώσεων και προσυγκεντρώσεων απεργιών, πογκρόμ σε μετανάστες-εργάτες. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός, επειδή ο φασισμός προέρχεται από την τάξη του κεφαλαίου και κατευθύνεται ενάντια στην τάξη των εργατών.

Ο νόμος-πλαίσιο δεν διορθώνεται, ανατρέπεται! 

Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για τις σπουδές μας, όχι στο πανεπιστήμιο επιχείρηση. 

Με φόντο την οικονομική κρίση και την προσπάθεια του κεφαλαίου για την υπέρβαση αυτής, ήταν αναμενόμενη και η αναβάθμιση της επίθεσης απέναντι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Άλλωστε είναι ένας χώρος οργανικά συνδεμένος με την υπόλοιπη κοινωνία και ειδικά με τη παραγωγή. Έτσι, κατ’ αντιστοιχία των Μνημονίων, η πολιτική του κεφαλαίου στην εκπαίδευση εξειδικεύεται μέσα από τα «Μνημόνια της Παιδείας», δηλαδή τους νόμους 4009 της Διαμαντοπούλου και 4076 του Αρβανιτόπουλου. Και οι δύο εκδοχές, έχουν φυσικά τον ίδιο στόχο: να εμβαθύνουν την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου. 

Βρισκόμαστε είδη αντιμέτωποι με: κομμένα συγγράμματα, εισαγωγή κριτηρίων για την δωρεάν σίτιση, κλείσιμο εστιών και παράλληλα προωθούνται συγχωνεύσεις-κλεισίματα Τμημάτων αλλά και ολόκληρων Πανεπιστημίων. Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι απολύσεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού καθώς επίσης και η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της φοιτητικής μέριμνας συνθέτουν το σκηνικό καταστροφής της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, του αγαθού εκείνου που με σκληρούς αγώνες είχε κατακτήσει ο λαός. 

Βασικός στόχος των κυβερνήσεων του κεφαλαίου είναι να δημιουργήσουν (μέσα από το νέο πανεπιστήμιο του Μνημονίου) το νέο μοντέλο εργαζόμενου που έχει ανάγκη η εργοδοσία σήμερα. Η εμπέδωση της ευέλικτης απασχόλησης συνδέεται με τα ευέλικτα Προγράμματα Σπουδών (κατακερματισμένη γνώση = κατακερματισμένα δικαιώματα) ενώ το τσάκισμα της συλλογικής εργασιακής κατοχύρωσης (κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας) απαιτεί την κατάργηση της συλλογικής κατοχύρωσης σε επαγγελματικό επίπεδο που προωθείται μέσα από την κατάργηση των πτυχίων. Ταυτόχρονα, σε μία περίοδο όπου η ανεργία αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς το κεφάλαιο επιλέγει να αφήσει εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ακόμα περισσότερα παιδιά λαϊκών οικογενειών μέσα από την ένταση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. 

Βασικό στοιχείο του «νέου πανεπιστημίου» αποτελούν τα Συμβούλια Διοίκησης. Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι από τα κύρια μέσα που θα μετατρέψει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση γι αυτό έχει και την κατάλληλη σύνθεση. Θα είναι όργανα διαπλοκής με ΜΜΕ και σκοτεινά επιχειρηματικά συμφέροντα και τα μέλη του θα είναι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης και του ΣΕΒ στα Ιδρύματα. Το προηγούμενο διάστημα οι κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων κατάφεραν να μπλοκάρουν την διαδικασία εκλογής των συμβουλίων διοίκησης. Τώρα υπουργείο και πρυτάνεις φοβισμένοι προσπαθούν να τα περάσουν απ’ την πίσω πόρτα μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Στο ΕΚΠΑ, όμως, απέτυχαν για ακόμα μια φορά καθώς φοιτητές και εργαζόμενοι δώσανε την απάντησή τους πραγματοποιώντας μαζικότατη και δυναμική κατάληψη στο κτήριο του κέντρου Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου (στην Πληροφορική), ρίχνοντας τον server του Πανεπιστημίου και διακόπτοντας έτσι την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Διαμηνύουμε προς το υπουργείο και προς πάσης φύσεως καλοθελητές ότι θα συνεχίζουμε να μπλοκάρουμε με κάθε τρόπο την οποιαδήποτε προσπάθεια για συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης. Τα συμβούλιά τους είναι πλήρως απονομιμοποιημένα και πολλάκις καταδικασμένα από το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων πανελλαδικά αλλά και ευρύτερα από τη συντριπτική πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας. 

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ - ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ! 

Σε αυτή, λοιπόν, τη συγκυρία όπου τα αιτήματα για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ έρχεται η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να μας αποδείξει πως η απλή διαμαρτυρία δεν αρκεί. Για να μη ζήσουμε μια τέτοια ζωή, για να μην γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα κάτω από το ζυγό της σύγχρονης χούντας ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου απαιτείται παλλαϊκός ξεσηκωμός. Υπό αυτό ακριβώς το πρίσμα ο φετινός τριήμερος εορτασμός δεν πρέπει να είναι μια από τα ίδια. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είναι μια απλή «επέτειος», ένα μνημόσυνο, όπως πολλοί θέλουν να το θυμούνται. Η 39η επέτειος να αποτελέσει ακόμα έναν κόμβο για τις μάχες του επόμενου διαστήματος, για τον αγώνα του λαού ενάντια στο σύγχρονο σφαγείο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Πρέπει να μετατρέψουμε το Πολυτεχνείο σε πραγματικό χώρο συνεύρεσης όλης της νεολαίας και κέντρο αγώνα όλης της κοινωνίας. Έτσι ώστε μαθητές, φοιτητές, ελαστικά απασχολούμενοι και άνεργοι νέοι να διαδηλώσουν στις 15 του μήνα ενάντια στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ενάντια στην κρατική, εργοδοτική και παρακρατική τρομοκρατία και καταστολή. Έτσι ώστε το συλλαλητήριο τη φετινή 17η Νοέμβρη να έχει όχι απλά αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο μα και χαρακτηριστικά παλλαϊκού ξεσηκωμού. 

Αντιμέτωπο με τη συγκεκριμένη κατάσταση, το φοιτητικό κίνημα εμπνεόμενο από το εξεγερτικό πνεύμα του Νοέμβρη είναι ώρα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του σε όσους το θέλουν ηττημένο και υποταγμένο… Πιάνοντας το νήμα των καλύτερων παραδόσεών του να γίνει «σώμα απ’ το σώμα» του ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος. Με τα δικά του όργανα πολιτικής και μαχητικές, πολύμορφες δράσεις να ανατρέψει τους νόμους που διαλύουν το πανεπιστήμιο και τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και να ενωθεί, από τη σκοπιά του σημερινού και μελλοντικού εργαζόμενου, με τον αγώνα της υπόλοιπης κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψει μαχητικά για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που το συνοδεύουν.

Μέσα από διαδικασίες βάσης (συνελεύσεις, συντονισμός), απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία, φοιτητικό και εργατικό κίνημα, πρέπει να κλιμακώσουν την πάλη τους για την ανατροπή των νέων μέτρων που ψηφίστηκαν, του προϋπολογισμού της φτώχειας και της λιτότητας αλλά και όλων των προηγούμενων. Είναι αναγκαίο να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας,τα σαμποτάζ και τις απεργίες μας, εντός αλλά και εκτός του χώρου του πανεπιστημίου.Πρέπει εμείς οι ίδιοι να πάρουμε τους αγώνες στα χέρια μας. Με το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και με τη συντονιστική επιτροπή κατάληψης η οποία προωθεί και συντονίζει τον αγώνα στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων και η οποία μπορεί και πρέπει να συμβάλει στο περιεχόμενο των επόμενων κινητοποιήσεων, καθώς το πολιτικό περιεχόμενο του αγώνα μας πρέπει να καθορίζεται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους και τις αποφάσεις των διαδικασιών βάσης.

Απαιτούμε: 
  • Ανατροπή του ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ και της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου, των Μνημονίων, του Μεσοπρόθεσμου και κάθε αντιλαϊκού νομοσχεδίου. 
  • Ανατροπή του νόμου-εκτρώματος, των Συμβουλίων Διοίκησης, καμία σκέψη για εφαρμογή τους. 
  • Δεν πληρώνουμε το χρέος, δεν πληρώνουμε την κρίση τους. Εξω η τρόικα. 
  • Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ. 
  • Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για τις σπουδές μας- Καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων. 
  • Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία. 
  • Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. 
  • Έξω οι εταιρίες από τις σχολές. Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές, χωρίς κριτήρια. Να παρθεί πίσω η απόφαση του ΕΚΠΑ για κριτήρια στη σίτιση. 
  • Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Κάτω ο τρομονόμος. 
  • Αλληλεγγύη σε όσους υπέστησαν τα φρικτά βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, σ’ όσους εμποδίζεται το δικαίωμα συμμετοχής στις διαδηλώσεις μέσω των προκλητικών προσαγωγών τους . 
  • Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού κόντρα στην τρομοκρατία Κράτους –εργοδοσίας– Κυβέρνησης και της φασιστικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. 
Διεκδικούμε: 
  • Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς. 
  • Αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, την Υγεία, τις κοινωνικές παροχές, όχι για τις τράπεζες, τους επιχειρηματίες και τις στρατιωτικές επιδρομές. 
  • Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. 
  • Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο και συγκοινωνίες για όλους. Να δοθούν κανονικά και άμεσα τα πάσο από τις γραμματείες κι όχι από τις εταιρείες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές. 
  • Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. 
  • Καμία συγχώνευση-κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ- σχολείων- νοσοκομείων. 
Αποφασίζουμε:. 
  • Κατάληψη της σχολής από τις 14 μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου, με μεταφορά της κατάληψης στο χώρο του Κάτω Πολυτεχνείου. 
  • Συμμετοχή του συλλόγου στην Πανευρωπαϊκή απεργία, την Τετάρτη 14/11. Προσυγκέντρωση: 11πμ Προπύλαια. 
  • Συμμετοχή στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου και στην αντιιμπεριαλιστική πορεία στις 17/11. Προσυγκέντρωση: 2μμ Πολυτεχνείο.
  • Μπλοκάρουμε τα Συμβούλια Διοίκησης με οποιοδήποτε τρόπο και αν διεξαχθούν. Συμμετέχουμε και συνεχίζουμε την κατάληψη στο κέντρο λειτουργίας δικτύων στην πληροφορική για να μπλοκαριστεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου