Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ 14ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ... ΕΙΝΑΙ Ο ΔΑΠΙΤΗΣ
Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των γεγονότων των τελευταιών 2 μηνών, στη σχολή μας . Δεύτερη εβδομάδα του Σεπτέμβρη και οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ αποφασίζουν να ξεκινήσουν απεργία διαρκείας κόντρα στις απολύσεις,  κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε μια τεράστια επιχείρηση. Πρώτη γενική συνέλευση του ακαδημαϊκού έτους και ο σύλλογος μας, αποφασίζει να σταθεί στο πλάϊ των εργαζομένων και να βγούμε μαζί στον αγώνα για το πανεπιστήμιο που μας αξίζει. Η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές, πάντα στο πλευρό των φοιτητών, απουσίαζε απο το αμφιθέατρο. Αυτό φυσικά δεν μας έκανε καμία εντύπωση, αφού και όλο το προηγούμενο διάστημα η ΔΑΠ όχι απλά απουσίαζε από τις συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου, αλλά τις απαξίωνε και τις περιφρονούσε. Δεύτερη γενική συνέλευση, μόλις λίγες μέρες μετά την άγρια δολοφονία του αγωνιστή αντιφασίστα Πάυλου Φύσσα από χρυσαυγίτη, κάποιοι συνάδελφοι της ΔΑΠ μας κάνουν την τιμή να εμφανιστούν στην γενική συνέλευση –μετά από έναν ολόκληρο χρόνο λαπμρής αποχής- ως οι εγγυητές της ομαλότητας στα πανεπιστήμια, ως αυτοί που εκφράζουν τα συμφέροντα όλων των φοιτητών κάνοντας μια σειρά χυδαίων δηλώσεων αναπαράγοντας την προπαγάνδα της κυβέρνησής τους. Επικρατεί ένταση και τελικά η ΔΑΠ εκτοπίζεται από το αμφιθέατρο, αμέσως μόλις ολοκληρώσει την τοποθέτησή της.
Αφού έχει περάσει ένα διάστημα που ο φοιτητικός μας σύλλογος έχει πέσει σε αδράνεια, ενώ οι εργαζόμενοι συνεχίζουν δυναμικότατα τις κινητοποιήσεις τους, όπως ήταν αναμενόμενο η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ βρίσκεται ξανά στην παλιά γνωστή αφάνεια. Όχι μόνο δεν πατάει το πόδι της στις συνελεύσεις του συλλόγου, επειδή λέει ότι δεν της επιτρέπουμε να εκφραστεί, αλλά και σε ό,τι προσπάθεια έχει γίνει στη ΣΘΕ να συνεδριάσουν όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας για το μέλλον του πανεπιστημίου δεν υπάρχει ούτε μισός ΔΑΠίτης. Ούτε στις συνελεύσεις των μεταπτυχιακών μας συναδέλφων που καλούσαν όλους τους προπτυχιακούς φοιτητές επανειλλημένα, ούτε στις συνελεύσεις των καθηγητών, ούτε και στην κοινή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε απο καθηγητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς με θέμα το μέλλον του πανεπιστημίου. Βέβαια για να λέμε και την αλήθεια, μας αποζημίωσε στο έπακρο, όταν στις 14/11 επανήλθε δυναμικά, δίπλα στον φοιτητή, υπεύθυνη και συνετή όπως πάντα, με μία ανακοίνωση που καλεί γεμάτη αγωνία τους φοιτητές του μαθηματικού να διεκδικήσουν να ανοίξει η σχολή τους . Και μάλιστα στοχοποίει και την ίδια την ΕΑΑΚ λέγοντας πως η μόνη απάντηση μας για την βελτίωση του πανεπιστημίου είναι η κατάληψη. Προσπαθεί να πλασάρει για άλλη μια φορά το προφίλ του υπεύθυνου φοιτητή που θέλει ό,τι είναι καλύτερο για τη σχολή του.
Συνάδελφοι της ΔΑΠ πέφτετε συνεχώς σε αντιφάσεις. Από τη μια έχετε να πατήσετε τόσο καιρό στη γενική συνέλευση, που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τα πρόσωπά σας και από την άλλη κλαίγεστε ότι δεν σας αφήνουμε να εκφραστείτε. Από τη μία διατηρείτε μια λαμπρή απουσία από όλες τις συλλογικές διαδικασίες που γίνονται στη σχολή και απο την άλλη διατυμπανίζετε ότι είστε πάντα δίπλα στον φοιτητή και υπερασπίζεστε τα συμφέροντά του. Από τη μια λέτε και ξαναλέτε ότι έχουν δίκιο οι απεργοί εργαζόμενοι και από την άλλη έχετε κάνει ό,τι περνάει από το χέρι σας για να σπάσετε την απεργία τους. Έχετε απομακρυνθεί τόσο πολύ από τον ίδιο σας τον φοιτητικό σύλλογο που δεν ξέρετε καν τι πρόταση έχει η ΕΑΑΚ για το πανεπιστήμιο. Ή μάλλον δεν σας συμφέρει, γιατί έρχεται ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησής σας να καταργήσει τη δημόσια εκπαίδευση, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες για να μπουν οι επιχειρήσεις στις σχολές, και κάνοντας το ίδιο το πανεπιστήμιο μια κερδοφόρα επιχείρηση.
Εμείς, σαν ΕΑΑΚ παλέυουμε για ένα πανεπιστήμιο δημόσιο και δωρεάν στο οποίο θα μπορεί να έχει πρόσβαση όλη η νεολαία. Παλεύουμε για ενιαία πανεπιστημιακή επαίδευση, ένα πτυχίο ανα γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά δικαιώματα, ενάντια στις διασπάσεις και στις ειδικεύσεις που προωθούν τον κατακερματισμό της εργασίας. Παλεύουμε για να έχουμε ζωντανούς φοιτητικούς συλλόγους «ασπίδα» αλλά και «δόρυ» ενάντια στην βαρβαρότητα Κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, που θα συνεδριάζουν συχνά με μαζικές γενικές συνελεύσεις, στις οποίες ο κάθε φοιτητής θα μπορεί να συζητάει τα προβλήματα που τον απασχολούν και να αποτελεί ένα δυναμικό κομμάτι της. Για να είναι η συνέλευση πραγματικό όργανο του συλλόγου ώστε να μπορούμε εμείς οι φοιτητές να έχουμε ουσιαστικό ρόλο στην πανεπιστημιακή κοινότητα και μέσα από τις αποφάσεις μας να διεκδικούμε το πανεπιστήμιο που μας αξίζει, και να οργανώνουμε την πάλη μας για ένα καλύτερο μέλλον!

 

Α.Ε.Π.   Ε.Α.Α.Κ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου