Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Το πλαστό δίλλημα της χρεοκοπίας


Εδώ και δυο εβδομάδες παίζεται καθημερινά στα κανάλια. Δυο χρόνια τώρα μας απειλούν ότι θα γίνει. Τι είναι αυτό; η χρεοκοπία! Από τον χειμώνα του 2010, τότε που η Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα ένταξης στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και το ΔΝΤ, άρχισε μια τεράστια φιλολογία γύρω από την πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας. Τότε συγκεκριμένα στα δελτία ειδήσεων ανέφεραν ότι μεχρι τον Σεπτέμβρη του 2010 η Ελληνική Οικονομία θα χρεοκοπήσει. Αποτέλεσμα; Ξεσάλωμα της αντιλαϊκής και αντεργατικής επίθεσης στο όνομα της επιστροφής της οικονομίας της χώρας στην ανάπτυξη. Μέχρι σήμερα αυτή η φιλολογία εμφανίζεται διαρκώς για να τρομοκρατηθεί ο λαός (που έχει χρεοκοπήσει ήδη στην πραγματικότητα) και να υποταχθεί στα νέα κάθε φορά βάρβαρα μέτρα που του ετοιμάζουν προκειμένου ο καπιταλισμός να υπερβεί αυτή τη δομική και ιστορική του κρίση, προς όφελος του κεφαλαίου.

Τα τελευταία δυο χρόνια το ζήτημα της χρεοκοπίας χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, την Τρόικα και τους διάφορους Ευρωπαίους αξιωματούχους ως μέσο εκφοβισμού για το λαό. Καθοριστική συμβολή σε αυτό έχουν τα ΜΜΕ που λειτουργούν ως μέσο ιδεολογικής καταστολής των εργατικών αγώνων και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον λαό και να τον στρέψουν ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Ουσιαστικά δρουν ως φερέφωνα της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης, που με κάθε τρόπο προσπαθεί να κατασυκοφαντήσει τους κοινωνικούς αγώνες και να επιφέρει την ομαλότητα ώστε να εξασφαλίσει την κερδοφορία της.

Με λίγα λόγια σύσσωμο το αστικό μπλοκ εξουσίας θέτει σε κάθε εργαζόμενο ένα δίλλημα. Αν δεν δεχτεί να πληρώσει τα νέα χαράτσια, αν δεν δεχτεί τη μείωση του μισθού του, αν δεν δεχτεί να δουλεύει χωρίς ασφάλεια, αν δεν δεχτεί αδιαμαρτύρητα την απόλυσή του, αν δεν υποταχθεί εν ολίγης και σκύψει το κεφάλι στις προσταγές της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου τότε η χώρα θα χρεοκοπήσει και μαζί με αυτήν και αυτός. Το τρομοκρατικό δίλλημα χρεοκοπία ή υποταγή στην βάρβαρη αντιδραστική πολιτική τους σημαίνει στην πραγματικότητα χρεοκοπία για το λαό και τους εργαζομένους σε καθεμία των δυο περιπτώσεων. Το πραγματικό δίλλημα που τίθεται σ' αυτή τη συγκυρία είναι υποταγή στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου ή ανυποχώρητος αγώνας διαρκείας για την ανατροπή αυτών και της πολιτικής τους.

Ο εργαζόμενος που αγωνιά αν θα έχει και αύριο δουλειά και αν θα μπορεί να ταΐζει τα παιδιά του, ο νεολαίος που βλέπει μπροστά του ένα μαύρο μέλλον, ο άνεργος, ο συνταξιούχος αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως η κυβέρνηση αυτή, που άλλοτε μας παρουσιαζόταν ως άτρωτη και που συνεχίζει να υλοποιεί πιστά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και να προετοιμάζει ένα νέο γύρο άγριας λιτότητας και αντιλαϊκών μέτρων μπορεί να ανατραπεί αν ο λαός κάνει την αγανάκτησή του κίνημα ανατροπής. Επιτακτική ανάγκη σ' αυτή τη φάση του κινήματος είναι η πολιτική του αναβάθμιση. Σε αυτή τη βάση το ανυποχώρητο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα πρέπει να απαιτήσει τη διαγραφή του τοκογλυφικού-ιμπεριαλιστικού χρέους και να φωνάξει :''την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν''. Να απαιτήσει αποδέσμευση από την ΕΕ που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και ολοκληρώνει την εξουσία του κεφαλαίου πάνω στις δυνάμεις τις εργασίας. Να απαιτήσει κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής κάτω από εργατικό έλεγχο και ριζική αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των εργαζομένων. Να πάρουμε στα χέρια μας τον πλούτο που παράγουμε και οι αστοί καρπώνονται όλο και περισσότερο.

Η μάχη αυτή δεν είναι ατομική, πρέπει να δοθεί συλλογικά και οργανωμένα. Να επιστρέψουμε στους δρόμους και τις πλατείες, να γιγαντώσουμε τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις, να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, για να ανατρέψουμε, τα χαράτσια, τα μνημόνια και τις αντιλαϊκές πολιτικές τους. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε και θα τους ανατρέψουμε γιατί είναι ο μόνος τρόπος να σωθεί όλος ο λαός και θα χτίσουμε μια άλλη κοινωνία που η εργασία θα είναι με γνώμονα το κοινωνικά αναγκαίο και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου