Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΡΝΑΕΙ ΣΕΛΙΔΑ



Μετά το πέρας των φοιτητικών εκλογών, είναι χρήσιμο να αποτιμήσουμε τα μηνύματα, τις διαθέσεις των φοιτητών καθώς και πως αυτές εκφράστηκαν σε σχέση με τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις.
Αρχικά, πολύ θετικό είναι το γεγονός ότι οι φοιτητές γύρισαν τις πλάτες στις καθεστωτικές δυνάμεις, κάτι που εκφράστηκε κυρίως με την μεγάλη πτώση της ΠΑΣΠ, αλλά και με την καθοδική τάση της ΔΑΠ. Η ΠΑΣΠ φαίνεται να είναι ο κύριος αποδέκτης της δυσαρέσκειας απέναντι στις επιθετικές πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, τόσο στον σύλλογο μας όσο και πανελλαδικά, καθώς πλέον δείχνει ότι τείνει να εξαφανιστεί από μια σειρά σχολές στις οποίες κάποτε αποτελούσε κραταιά δύναμη. Η ΔΑΠ δεν παρουσίασε ανάλογη πτώση, κυρίως λόγω του απολίτικου τρόπου παρέμβασης της  και κάποιων σχολών στους οποίους έχει βαθύ πελατειακό μηχανισμό (ΠΑΠΕΙ, Πάντειος κλπ.), ωστόσο το χάσιμο της πρωτιάς της σε σημαντικά συγκροτήματα σχολών (ΦΜΣ, επιστήμες υγείας), δείχνει ότι αποδυναμώνεται σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, καθώς ένα όλο και αυξανόμενο κομμάτι φοιτητών αντιλαμβάνεται πλέον το ρόλο που επιτελεί στις σχολές, ότι αποτελεί δηλαδή την φωνή της ΝΔ και επιχειρεί να φέρει μέσα στον φοιτητικό σύλλογο τις πολιτικές της κυβέρνησης σε βάρος της πληττόμενης πλειοψηφίας των φοιτητών.
Παράλληλα, άνοδο σημείωσαν οι δυνάμεις της ΠΚΣ, κάτι το οποίο έχει διττή σημασία. Από τη μία, καταδεικνύει μια πιο αυξημένη αγωνιστική διάθεση του φοιτητικού σώματος,  καθώς και μια εν δυνάμει τάση ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινήματος. Το ζήτημα εδώ είναι ότι η ΠΚΣ παραμένει παγιδευμένη σε ηττοπαθείς λογικές , και υπό αυτό το πρίσμα οι όποιες αγωνιστικές της διαθέσεις περιορίζονται απλά σε κούφιες διαμαρτυρίες και όχι σε μια δυναμική επιβολής των αναγκών των φοιτητών. Αυτό προφανώς πηγάζει από τη λογική της ότι κανένας αγώνας δε μπορεί να νικήσει στο σήμερα, παρά μόνο στη λαϊκή εξουσία, συνεπώς ιδιαίτερα σε περιόδους καμπής του φοιτητικού κινήματος, αντιμετωπίζει από απόσταση ή ακόμα και σε αντιπαράθεση το κίνημα, κάτι το οποίο φάνηκε άλλωστε και από τις κινητοποιήσεις των διοικητικών (όπου ενώ στην αρχή τις στήριζε , έστω και διστακτικά, στη συνέχεια αποστασιοποιήθηκε από αυτές). Επιπλέον η πολιτική συγκρότηση του ΜΑΣ προωθεί λογικές ανάθεσης καθώς με τη λογική ‘’εσύ θα με ψηφίσεις, εγώ θα αγωνιστώ’’ υπονομεύει τις δυνατότητες συλλογικής και από τα κάτω συγκρότησης των συλλόγων.
Τέλος, η άνοδος της ΕΑΑΚ , μαζί με μερικές ηχηρές πρωτιές (ΦΜΣ , ΕΜΠ, Σχολές Υγείας) δείχνει ότι πλέον ότι ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι φοιτητών δεν επιλέγει τον δρόμο της υποταγής, της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού με το κράτος και τα τσιράκια του στις σχολές. Μας δείχνει ότι ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των φοιτητών στρέφεται στις συλλογικές διαδικασίες και θα βγει μπροστά για την οικοδόμηση μαχητικών και χειραφετημένων συλλόγων με δημοκρατικές και ζωντανές διαδικασίες, ενάντια στην πολιτική εξαθλίωσης και στο ξεπούλημα των σχολών που προσπαθούν να επιβάλλουν κράτος και ΕΕ. Μας δείχνει ότι ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των φοιτητών αγωνίζεται για να επιβάλλει τις ανάγκες του για δωρεάν σπουδές, δουλειά με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια.

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Α.Ε.Π. - Ε.Α.Α.Κ.
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου